De grootste bezigheid van het Europese landbouwbeleid bestaat uit de markt voor agrarische producten. De Europese Unie heeft voor elke groep producten (denk aan graan, rundvlees, bloemen, planten)  een organisatie opgezet die de prijzen vaststelt en die bepaalt hoeveel er maximaal geproduceerd mag worden, deze organisaties maken een soort van regels voor de handel. Het is de bedoeling dat de prijzen steeds dichter bij die van de vrije markt komen te liggen en dat er niet te veel wordt geproduceerd. Derdewereldlanden krijgen op deze manier een eerlijkere kans om hun producten aan Europa te verkopen.

Verder zijn dit ook nog erg belangrijke taken van het Europese landbouwbeleid:

• Het bewaken van de voedselveiligheid;

• Het garanderen van hoge kwaliteit;

Het gaat hierbij vooral om het beschermen van unieke producten die maar uit één bepaalde streek komen of per se via een bepaalde manier geproduceerd moeten worden.

• Plattelandsontwikkeling en zorg voor het milieu;

Boeren krijgen aanvullende steun wanneer ze minder dieren per hectare houden, meer groen aanleggen en zelf proberen de omgeving en het aanzien van het platteland te verzorgen. In combinatie met meer aandacht voor kwaliteit moet dit ook het welzijn voor de dieren verbeteren.

• Een bedrijfstoeslag voor boeren;

Een agrarisch bedrijf krijgt jaarlijks geld van de Europese Unie wanneer het bijdraagt aan milieubescherming, duurzaamheid en dierenwelzijn.

Bron: Europa-nu, 2014, URL: http://www.europa-nu.nl/id/vg9pir5eze8o/landbouwbeleid, geraadpleegd op 23 mei 2014

Het Europese landbouwbeleid heeft in het verleden geleid tot enorme overschotten. Denk hierbij aan de boterberg, de melkplas, volle graanschuren en de wijnplas. Er werd én er wordt soms nog steeds te veel geproduceerd. In het oude systeem kreeg de boer een gegarandeerde minimumprijs en kon altijd al zijn producten verkopen. Daarnaast kregen zij subsidies zodat het bedrijf verder kon ontwikkelen. Dit maakte het oude landbouwbeleid erg kostbaar.

Het gevolg van de overschotten was dat de producten tegen hele lage prijzen werden aangeboden op de wereldmarkt. Voornamelijk boeren uit ontwikkelingslanden konden niet langer concurreren tegen deze prijzen. De beloning voor het zoveel mogelijk produceren leidde ook tot een stijging in het gebruik van bestrijdingsmiddelen en een steeds intensievere manier van landbouw waar dierziekten steeds sneller om zich heen konden grijpen. Door deze negatieve gevolgen vroeg men zich af of het voedsel nog wel veilig was.

Vanwege al deze problemen is er in de jaren 90 flink ingegrepen. De subsidies werden verminderd en het landbouwbeleid is anders van opzet geworden. Hierdoor zijn de totale uitgaven aan de landbouw in de Europese Unie gedaald van 70 procent naar ongeveer 40 procent, en ze blijven verder dalen.

Bron: Europa-nu, URL: http://www.europa-nu.nl/id/vg9pir5eze8o/landbouwbeleid, geraadpleegd op 16 mei 2014 

Agrarisch natuurbeheer is al jarenlang niet meer weg te denken uit de Nederlandse samenleving. Deze vorm van natuurbeheer heeft het voordeel dat agrariërs sterk betrokken worden bij natuurbeheer en op deze manier draagkracht kweken voor natuurbescherming. Maar wat is agrarisch natuurbeheer nu eigenlijk precies?

Onder agrarisch natuur- en landschapsbeheer worden alle maatregelen die landbouwers nemen op en rond hun bedrijf voor natuur en landschap gerekend. Normaal gesproken is de belangrijkste functie van landbouwgronden productie. Een boer kan tijdens zijn werkzaamheden met betrekking tot deze productie echter wél rekening houden met de natuurlijke flora en fauna op zijn land. Dit houdt in dat hij bijvoorbeeld voor een bepaalde datum zijn weilanden niet maait, dat slootkanten niet worden gemaaid, dat hij rekening houdt met de nesten van weidevogels, dat het land niet bemest wordt, dat er poelen worden gegraven voor amfibieën, enzovoorts.

Sommige van deze maatregelen, neem bijvoorbeeld het laten plaatsen van nestkasten voor weidevogels, brengen geen extra kosten met zich mee. Andere maatregelen brengen echter wel extra kosten en extra inspanning met zich mee. Voor deze maatregelen krijgen boeren een vergoeding van de overheid. En in een aantal gevallen kan de natuurbescherming en het landschapsonderhoud zorgen voor een extra inkomen voor de boer.

Van het totaal aantal landbouwbedrijven in Nederland in 2011, dat waren er 70.392, waren er 8.280 bedrijven die een overeenkomst voor agrarisch natuur- en/of landschapsbeheer (NLB) hadden gesloten met partijen als het toenmalige ministerie van EL&I (nu EZ), Staatsbosbeheer of Natuurmonumenten.

Bron: GroeneRuimte, 2013, URL: http://www.groeneruimte.nl/dossiers/agrarisch_natuurbeheer/, geraadpleegd op 6 mei 2014

Bron: Wikipedia, URL: http://nl.wikipedia.org/wiki/Agrarisch, geraadpleegd op 1 mei 2014